SZKAPLERZ NIEPOKALANEGO
SERCA MARYI
zwany SZKAPLERZEM ZIELONYM
Historia objawienia
Szkaplerz Niepokalanego Serca Maryi został objawiony Siostrze Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, Siostrze Justynie Bisgueyburu /czyt. Biskejbiri/.
Pierwsze objawienie miało miejsce 18 stycznia 1840 r., w Domu Macierzystym Sióstr Miłosierdzia w Paryżu przy ul. du Bac 140. S. Justyna zobaczyła w czasie modlitwy Najświętszą Pannę odzianą w długą białą suknię, płaszcz jasnoniebieski, bez welonu na głowie. W swych rękach trzymała Serce, z którego wychodziły płomienie. W czasie pobytu S. Justyny w Seminarium /Nowicjacie/ widzenie to powtórzyło się kilka razy. Dopiero 8 września 1940 r. miało miejsce objawienie Szkaplerza. S. Justyna była tuż po obłóczynach i przebywała we wspólnocie w Blangy. Było to również podczas modlitwy.
Na kawałku zielonego materiału, który trzymała Matka Boża, S. Justyna zobaczyła obraz Najświętszej Maryi Panny w takiej postawie, jak Ją widziała uprzednio. Następnie zobaczyła Serce mieczem przebite i napis:
NIEPOKALANE SERCE MARYI
MÓDL SIĘ ZA NAMI TERAZ I W GODZINĘ ŚMIERCI NASZEJ.
Nad sercem widniał krzyż. Głos wewnętrzny, który usłyszała S. Justyna, tłumaczył jej, że ten Szkaplerz powinien dopomagać do odzyskania wiary tym, którzy ją utracili i do wyproszenia szczęśliwej śmierci. S. Justyna, pracując przy chorych w szpitalu, była świadkiem wielu takich nadzwyczajnych łask otrzymywanych przez ludzi za przyczyną tego Szkaplerza. Szkaplerz został zatwierdzony przez Papieża Piusa IX w 1853 r. oraz ponownie w 1870 r., gdy upoważnił on Siostry do wyrabiania i rozdawania tego Szkaplerza.